De Moezeltocht van dit jaar kon bijna niet beter, alles zat mee: prachtig zomers weer, een mooie route, geen pech, lekkere wijnen en een relaxed ontbijtje met eitje.
Alleen voor Monique zat het helaas niet mee: ze had teveel last van een pijnlijke tennisarm en moest dus noodgedwongen thuis blijven.frr
Gelukkig ging de inwendige wekker van Walter wél af en kort na zeven uur reden we samen over een stille A2 richting Heerlen. De zon klom steeds hoger en scheen mooi op de ochtendnevels die nog boven de weilanden hingen. Dat is wel het mooie als je vroeg op pad gaat.
Op camping “In den Hof” in Heerlen troffen we Hans en Ronald aan die al klaar stonden voor vertrek. Na inschrijving en een bak koffie vertrokken we richting de Moezel.
Eerst een stukje door het mooie Zuid-Limburg, onder andere via Margraten, en vervolgens door Wallonië via Henri Chapelle en Jalhay de Ardennen in, en door Robertville en Bullange naar de Eifel.
Bij een tankstop moest mijn knipperlicht links achter vervangen worden. Ik begon iets te vermoeden toen de anderen steeds rechtdoor reden als ik linksaf sloeg ;-).
In Losheimergraben net voor de Duitse grens sloeg de trek behoorlijk toe en hebben we onder een parasol lekker buiten geluncht.
Via onder andere Stadkyll, Steffeln, Wallersheim, Mürlenbach, Marlberg, Spangdahlem, Klausen, Zeltingen, Kinderbeuern kwamen we uiteindelijk uit in Alf. Na zoveel mooie bochten en fraaie uitzichten vonden we daar een terras met uitzicht op de Moezel en lieten we ons een grote “Eisbecher” prima smaken.
Daarna was het via wat extra bochten nog een uurtje naar de camping in Nehren waar we na 325 km en een wegomleiding om ongeveer zeven uur aankwamen.
Hans vond nog een plek voor 3 tenten en toen die stonden zijn we langs de Moezel naar het wijnfeest in Ediger-Eller gewandeld. Daar troffen we Walter al aan het bier en om in te drinken namen we er zelf ook een.
De keukens bleken helaas al dicht maar gelukkig troffen we een wijntent die nog genoeg broodjes en “Hamburger” over had. Met een wijntje erbij smaakte dat prima. Na nog meer wijntjes in andere tentjes vloog de avond voorbij. Tegen drieën waren we terug en bleek de camping al op één oor te liggen.
Uitslapen lukt alleen met goede oordoppen tegen de vroege vertrekkers. Ons ontbijt hadden we de vorige dag al ingekocht en in het opkomende zonnetje smaakte dat prima. Uiteraard met een eitje, een croissantje, een sapje en koffie.
De terugweg is altijd korter, deze keer 238 km, zodat je op tijd thuis kan zijn. De route terug ging oostelijker dan de heenroute, eerst een stukje richting Koblenz en vervolgens binnendoor richting Aken en Heerlen.
In Schuld vonden we een picknicktafel aan het riviertje de Ahr. Vanaf hier koos Walter de snelste route naar huis en reed de rest van ons naar Heerlen via onder ander Kall, Schleiden en Roetgen.
Op de camping nog een bakje koffie en vandaar was het voor Ronald richting huis in “Den Belgique”. Hans en ik gingen ook België in maar dan naar het mooie plein van Maaseik om daar op een terras van de Belgische keuken te genieten. En niet onbelangrijk: aan het plein zit ook een goede ijstent.
Van daar was het nog een avondritje richting huis.
Al met al een geslaagd en ontspannen weekend! Nog voor veel herhalingen vatbaar wat mij betreft.
Wim Uijlenbroek.
