Vandaag hebben we een verre rit. Dat houd in een rit die ver weg begint.
De bollen rit. Precies de goede tijd om hem te rijden, in het voorjaar.

Om 8.40 ben ik van huis weg gegaan, de heenreis is voor mij nu verder en ik moest nog tanken. Die dag zou er ongeveer zo’n 350 km gereden gaan worden.
De weersvoorspellingen waren niet zo best, wat fris en hier en daar regen.
Dus mijn tussen handschoenen aan en de winterhandschoenen mee, voor de zekerheid.

Mijn klokje op de motor staan niet goed op tijd, dat is met de accu er inzetten gebeurd, maar ik weet nooit hoe ik dat moet instellen, zucht, dus daar had ik niks aan tijdens het rijden. Het verbaasde me dat ik, bij de Blokhoeve, de 1e was.
9.30 uur was het vertrek, we stonden daar inmiddels met Ronald Maus, Jan Bontekoe, Walter Schalkwijk (nieuw lid) en ik, komt er nog een aanrijden en jawel onze Willen van Asch. Gut en dat met dit weer, viel me nog mee met z’n vijven.
Ik had al het idee dat ik niet erg warm aangekleed was en was best pissig op mezelf. Als het gaat regenen dan koel je echt af en dan kan ik me zeker voor m’n kop slaan, maar dat zien we dan wel weer, die winterhandschoenen was al winst, die ik daar al aan deed natuurlijk.

Wat denk je ergens boven de snelweg aan het eind van de heenreis vliegt er een hele grote vogel over ons ons tegemoet. Slik, wat is dat nu, lekker rustig zweven, wat wapperen met die enorme vleugels met van die vingertoppen eraan en dan die vriendelijke ogen. Gedver wat is dat nu, een witten reiger? Nee, die heeft een knak in de nek met vliegen, ach ja nu weet ik het, een ooievaar, super. Ik kon hem bij wijze van spreken zo uit de lucht plukken. Zo’n beest wil ik niet tegen mijn helm krijgen hoor.
Mij de stuipen een beetje op het lijf jagen met lekker laag te vliegen alsof het heel leuk is die auto’s van dichtbij te bekijken, zucht……

Jan kon vertellen dat Peter Donia binnendoor zou rijden, naar Emmeloord, met misschien nog een of twee leden, dat zien we daar wel. Leuk dus op z’n minst met 6 solo fietsen, gezellig. Hup en daar gingen we.
Daar aangekomen in het van der Valk hotel is er nog geen Peter. Maar na een nodige sanitaire stop kwamen er steeds meer naar binnen gewandeld, Peter en andere Peter Marbus en Jan met Beb Wijnands. Toevallig kwamen ze gelijk binnen, maar Marbus was van zijn huis rechtstreeks naar hier gekomen.
Jan en Beb waren met Donia binnendoor gereden, petje af hoor, nu moet de rit nog beginnen.

Het is een bestaande rit, bollen festijn stond er op de borden.
Ik heb geen idee hoelang de rit werkelijk is, maar we hebben een deel ervan gereden van Emmeloord tot Urk. En ja hoor felle gekleurde strepen, roze, geel, rood, paars en enkele andere kleuren, dat knalt eruit zeg. Ik dacht op de snelweg nog dat er een plastick band gespannen was, maar nee hoor, dappere tulpen stonden in vol ornaat te pronken met hun mooiste bloemen.
Joepie, dat hebben we hier niet. Dan is Nederland zo klein, maar wel divers, wij hebben weer veel fruitboomgaarden.
De wegen daar vond ik wel wat recht toe recht aan, dat is wel wat jammer, maar je kan dus niet alles hebben denk ik dan maar.

We waren met 8 fietsen, waarvan een duo. Mooie groep.
We hebben zeker regen gehad en ik hoorde al enkele leden die klaagde over de kleding die niet meer waterdicht was, dus ik was niet de enige die het niet meer zo warm had.
Ik had bij van der Valk gewoon drie witte vingertoppen, je kent dat vast wel, de rechter wijs, middelvinger en duim.
Ik was niet de enige. Daarmee knijp ik in mijn gashendel. Ze hebben nog lang na getinteld, zelfs toen ik aan een wel verdiende mok warme choco zat. Lekker m’n handen warmen aan de drinkbeker, ja en met een lekkere toef slagroom natuurlijk, had ik ook verdiend.

Onderweg hebben we ergens bij een haven wat gegeten, heerlijk wat warms hoefde ik ‘s avonds niet meer te koken.Onze pakken dropen best na van de regen, hier en daar lagen plasjes water op de grond.
Tja stoere bikkels he met dit weer. Hoe dan ook ik heb een top dag gehad.

Ergens op de terugweg, die we helemaal binnendoor gereden hebben,met het grootste deel van de groep, hebben we nog ergens een ijsje gegeten op het terras met een waterig zonnetje. Ja iemand kon op buienradar zien dat het mooie weer er aan kwam en inderdaad. Dat is toch een leuk bijna eind van de route.
Bij elkaar was ik om 18.50 uur thuis na een heerlijke dag sturen met mijn favoriete cluppie.
Tot een volgende keer.
Kijk ook naar de foto’s van deze rit, die staan al op de site.

Groetjes, Monique Tuinstra