Het was spannend, de weersvooruitzichten waren niet gunstig. De vraag voor ons als Zaankanters was hoeveel zouden er uit het midden van het land komen.
Bij aankomst in het Wapen waren er al zes personen. Monique Tuinstra, Peter Donia, Jan Bontekoe, Corrie Vlooswijk, Fred Lammers en Andre Adelaar. Met mijn schoonvader en onze buurman Kees (introducé) en wijzelf, gingen wij met 10 motoren op stap.
De vraag allemaal samen of in twee groepen was nog wel even het punt van discussie, maar uiteindelijk vonden wij (en in het bijzonder Monique Tuinstra) met de hele groep rijden wel gezellig.
Helaas liet mijn Tom Tom het afweten, maar gelukkig hadden Fred en Peter de route ook op hun navi (en ja een Garmin) staan.
Het weer viel bijzonder mee en vol goede moed zijn wij vertrokken.
De eerste stop was de pont over het Noordzeekanaal daarna langs Spaarnewoude richting Haarlem. Heerlijk overal tussen door. Een omleiding wisten we te omzeilen, zodat wij de route aan konden houden.
Na het gemaal Cruquius , ging het mis. Jan Bontekoe ging ons voorbij en stak zij hand op om aan te geven dat hij naar huis ging en bij een blik in onze spiegels zagen wij dat wij nog drie personen misten…….Monique, Peter en Adre.
Dus wachten en één terug om te kijken. Helaas was Monique haar motor er mee gestopt, het zag het er naar uit dat zij niet meer verder kon en door de ANWB opgehaald moest worden.
Deze drie bleven achter met het idee dat als alles vlot zou verlopen zij achter ons aan zouden komen. Wij hebben Helaas zat dat er niet meer in.
De andere zes hebben hun weg voort gezet en via schitterende bollenvelden en heerlijke geuren van de hyacinten, zijn we veder gereden.
In de haven van IJmuiden hebben wij heerlijke kibbeling gegeten in een restaurantje.
Daar begon het wel te regenen en zag het ernaar uit dat het niet beter zou worden. Wij besloten om hier de rit te beëindigen. Misschien de rest voor volgend jaar.
Al met al tocht heerlijk gereden en vanavond even Monique bellen hoe het afgelopen is.
Tot in Bleialf, Leo